Het plasje onder mijn fiets wordt elke week groter. En dat terwijl je toch zou denken dat het went. Maar niets is minder waar.
Vorige week had ik een plasje bier. Maar dat rook niemand, want er zijn er meer die na afloop het een en ander op moeten dweilen.
Spinning. Je helemaal te pletter fietsen en ondertussen kom je geen meter vooruit. Ja, ze zeggen van wel. Dan willen ze je doen geloven dat je op strand bent. En fietst in rul zand.
Heel rul zand dan.
Zulk rul zand hebben ze nergens.
Volgens mij heb ik meestal ook nog iemand achterop.
En wind tegen.
En dat een uur lang op keiharde muziek, gewoon in de zaal van de sportschool.
Nou, dat is het wel zo’n beetje.
Leuk!