‘Uuuh….Anouk.’
‘Pardon?’ Aan de andere kant van de keukentafel stop ik met chipjes eten en slokjes wijn drinken.
‘Anouk. Zet maar iets op van Anouk.’
‘Anouk? wil je die horen?’
‘Ja, die vind ik leuk.’
Dames en heren, ik zat bij wijze van spreken al klaar met Damien Rice en The Carpenters, maar hoe kom ik erbij? We hebben het hier namelijk over mijn moeder.
Verbaasd maar ook goed gestemd frommel ik aan mijn iPhone. Rotding, ik ben er nog steeds niet aan gewend. ‘Nou, laten we dan Who’s your momma maar opzetten’, grinnik ik. Ik typ wat op het scherm. A-N- , ah daar is ze al.
‘Niet te hard he?’ ze schenkt me nog een slokje bij. ‘Handig zeg, met zo’n iPhone heb je altijd alles bij je.’ Ze neemt een chipje.
Ik glimlach. Good God. Nog even en mijn moeder is meer bij de tijd dan ik.
‘Nee mam, niet te hard. Hier, dit is het nummer waarmee ik altijd Nijmegen uitrijd. De Waalbrug over, en dan nog een eindje.’
Lief stukje. Hier schijnt even de zon, ondanks de regen..
@Joris; na Anouk kwam Lady Gaga en op de een of andere manier kwam toen het onderwerp razendsnel op jou. Rara (Gaga) hoe kan dat :-) .