Dagboek zaterdag 22 december 2007
‘Dat ik vanmiddag schreef dat ik krap op tijd op het vliegveld zou zijn was natuurlijk gelul. Het is 10 over 6 en ik ben er al. Een uur te vroeg, want ze hebben een uur vertraging. Ik ben mijn telefoon in de auto vergeten.
Het klinkt decadent, maar ik ben het inmiddels gewend. Uren hangen op een vliegveld. Zo schrijf ik dit op een papiertje op schoot met mijn tas als ondergrond. Niet omdat ik op zo’n zwart losersstoeltje zit, maar omdat ik hang te loungen bij Starbucks op een bank. Cadeautje, Starbucks. Je moet hier trouwens wel weten waar die zit, anders vind je hem niet. Gelukkig wist ik het.
Het maakt me niet uit dat ik me aan de verkeerde kant van de douane bevind. Ophalen is ook leuk. Hoewel ik me -eerlijk is eerlijk- stiekem nu wel afvraag waar die opwelling om gisteren een ticket naar Casablanca te boeken vandaan kwam. Ik ben er blijkbaar toch gevoelig voor.
Het is leuk, want ik hang hier dus te loungen in Starbucks en ondertussen worden er allemaal kwijte passagiers omgeroepen. De pianiste hier beneden speelt gewoon door. Of meneer huppeldepup zich even wil melden bij de balie, want z’n vliegtuig gaat. Mijn tall cappuccino extra strong bestelde ik net in het Engels. Dat hoort bij Starbucks. De Koreaan die hem maakte noemde me vervolgens “voilà mademoisselle, one cappuccino extra strong for you”. De man moest eens weten hoe internationaal hij mij maakt. Dankjewel.
De man die naast mij lounged eet taart. Pie. Een typische Starbucks blackberry very muffin pie zou ik zo zeggen als ik er naar kijk. Ik denk niet dat de man iets kwaads in de zin heeft met z’n pie. Zou je daar eigenlijk geld voor kunnen vragen? Reclame maken voor Starbucks op je blog?
Ik realiseer me ineens dat ik precies dezelfde kleren aan heb als toen ik de vorige keer hier was. Toen kwam ik zelf aan. Ook uit Bangkok.
Om en om doen wij.
Thank god is na vandaag de beurt weer aan mij.
Ik heb ook zin om weg te gaan.
Genoeg geschreven. Er zit ineens een kind op mijn bank te springen.
‘s Kijken hoe ze je op Duitse sigarettenpakjes doodverklaren.’