Het leuke is dat ik met de verwijdering van mijn Hyves-account afscheid nam van een onwelkom aantal mensen in mijn leven.
Mensen waarvan ik geen behoefte had om te weten hoe het met ze gaat, maar de informatie toch steeds tot me nam.
Omdat die er was en voor mijn neus lag.
Niet dat ik een hekel aan ze heb -of had- maar ik hoef gewoon niks van ze te weten.
Eerder al had ik een klein aantal vrienden verwijderd die me voor geen meter interesseren, maar mijn foto maar bleven aanklikken alsof het niets was. Gluren bij de buren en ik deed er zelf net zo hard aan mee.
Halve levens op het internet.
En wat moet je ermee?
Kiezen of je er iets mee doet, of het weer van je afzet.
Je zou er bijna echt belangrijke dingen van vergeten.
Lopen in het bos.
Leuke dingen waarbij je je gedachten verzet.
Zelfmoord in cyberspace. Een beetje dan.
Af van nep-vrienden.
Het leven weer in eigen hand.
Ik moet zeggen, ik voel me stukken beter.
mooi.
en nu maar hopen dat ze in cyberspace niet zoiets hebben als een defibrilator.