Op zijn buik in de drek, lag hij.
Hij rolde in de riolering, zocht tussen de raggen en de spinnenwebben.
Nieste, hoestte en proestte, rekte af en toe even zijn rug, in het stof. Maar gaf niet op.
Gehavend en besmeurd
zag ik hem zinnen redden,
en de laatste letters van de vloer schrapen.
Voor heel november 2009 moest hij een nachtje tussen de ratten slapen
om de volgende dag zonder nog een nagel aan zijn vingers, door te gaan.
Toen harkte hij het ene eruit, en het andere er weer in.
Weet u dat geen duizend kamelen genoeg zouden zijn?
Geen bergen hoog genoeg, van mirre en safraan?
Kleuren en geuren,
koele briesjes of warme vlagen?
Geen honderdduizend slokken bier?
Elger was het, de wóndere Elger,
die Riekster weer Riekster maakte.
–
-
(Nog niet alle teksten zijn gered of teruggevonden, hier en daar mist er dus wat. Om tijdens deze cyberspace dropping toch vol goede moed te blijven: een lied.)
De Elger to the rescue!
Koekebakker is over het algemeen best tevreden over zinnen, woorden en gedachten in zijn leven. Maar soms….soms….ja soms mist hij wat, maar wat? Nu weet hij het. Koekebakker heeft ook een De Elger nodig, af en toe. Om de woorden en zinnen terug te vinden die Koekebakker zelf maar niet kan vinden. Maar ze zijn zeldzaam in deze wereld, de De Elgers. Helaas.