You need to take a good look at yourself.
Anouk brult uit de boxen het asfalt weg terwijl ik over de A325 richting Arnhem rijd. Onder het Matserviaduct door, langs het Gelredome, de Pleyroute richting de stad van mijn ouders. Daar waar ik geboren ben, waar het kaartje met een extra zusje en dochter van de pers kwam in de drukkerij van mijn vader.
Mijn moeder die zo ziek was, ik die wekenlang huilde.
Klein.
Daar woonden wij.
En zo dachten de mensen.
28 Jaar later zit ik te vaak achter de computer naar hetzelfde scherm te kijken.
Het is beter om niet te lang thuis te zijn.
Ik rijd naar het noorden, hoewel ik ook graag naar het zuiden wil.
Naar een stad die ik romantisch vind,
naar grachten, een watertje, een plein.
Nieuwe werelden,
om dromen te wensen.