‘Dus je gaat ervoor?’
‘Nee.’
‘Je bedoelt dat je het eng vindt?’
‘Nee hoor.’
‘Eng als de dood, bedoel je.’
Hij kijkt schuw op, hij durft het amper te denken. Laat staan dat hij het durft te zeggen. Eng. Eng als de dood.
‘Maar als het mis gaat dan herpak je je toch gewoon, zo ken ik je.’
‘Zo ken je me?’ Hij glimlacht. Bijna onzichtbaar schudt hij zijn hoofd.
Dan laat hij een oorverdovende stilte vallen.