Het was een nieuwe dag en in mijn hoofd liet ik een ballonnetje op. Een ballonnetje met gedachten en zekerheden die ik niet hard kon maken maar waarvan ik wel wist dat het waarheid was, als toekomst die is vastgelegd.
Ergens in het ballonnetje zat een hoek. Dat was de uitgang. Of de ingang, zo je wilt. En in die hoek lag een vermoeden te wachten tot de knoop zich niet langer verzette en hij met een hoog piepje kon ontsnappen.
Verfrissend, leek me dat.
Vaak herlezen, dit stukje.
Doet iets lekkers met mijn hersenen.
Fijn!