Met dat terugkijken kwam hij misschien wel dichter bij de toekomst dan hij ooit was geweest.
Misschien, want waar hij zat was het nu nog leeg en de geschiedenis had hem ooit een loer gedraaid.
Maar de vooruitgang die de vertraging had gebracht, de grond waarop de beslissing stond
-iets met zuurstof, iets met water, iets met aarde-
en de toekomst die er zelf niets specifieks van vond
daar wist hij nu van,
dat ie onverwacht kwam.
Zo eentje die je betrapt als ie voor je staat.