Het tentje waarin hij slaapt heeft geen douche en daarom moet hij stinkend zeggen wat hij vindt. Hij, en de mensen met hem die het liefst ergens anders zouden staan dan in een park -bijvoorbeeld op Wall Street of de Brooklyn Bridge- maar in deze stad op de brug gaan kamperen, dat mag niet van de gemeente.
Behalve een tentje heeft hij een gitaar en vrienden en de boodschap die in hanenpoten op zijn tentzeil is geklad. ‘s Nachts is het koud, en door het vocht van de grond worden de papieren waarop zijn leuzen staan
nat.
Na de lange dagen en vele nachten het park bezetten raakt zijn gitaar ontstemd
zijn koude vingers hebben problemen met het raken van de juiste snaren.
Het is niet zo dat hij kamperen in de herfst leuk vindt,
maar om te zeggen waarvoor hij staat,
moet hij wel.
In het gras
zeggen wat hij vindt
ondanks dat hij
dus
stinkt.