In de voordeur zitten sleutels die ze voor mij heeft achtergelaten. Dan kan ik er straks weer in.
Het raam staat open, de deur naar het dakterras ook. De zon laat de stad weten dat het ochtend is. Een duif staat op de rand van een plantenbak en wenst me een goedemorgen. Ik knik terug. ‘Hallo’, ontsnapt er uit mijn mond. Ik glimlach. De duif snapt het.
Voor het bed waarin ik vannacht heb geslapen, moeten ze zeker achtduizend Euro hebben betaald.
Aan een houten eettafel eet ik een boterham met kaas.
De inspiratie ligt hier voor het oprapen.
Hemels. Om nooit meer weg te gaan.
Je moet hier een beetje nadenken.
En Annie Lennox draaien.