‘Als ik er niet aan denk, dan is het er niet’, sprak de jongen luid en duidelijk.
Hij keek naar de deur alsof je de woorden zo naar buiten kon zien lopen.
De wijde wereld in, want hij had het gezegd.
En als de mensen het eenmaal zouden weten, dan was het waar.
Maar niemand zei iets. En door de deur kwam niemand naar binnen.
‘Als ik er niet aan denk, dan is het er niet!’ probeerde hij nogmaals.
Een oude man kwam achter hem staan. ‘Probeer het maar niet’, kalmeerde hij de jongen. ‘Dat wat je zegt, bestaat. Maar hoeft niet voor waarheid door te gaan.’