Bij Hans Anders hebben ze de afgelopen zes weken drie keer opnieuw mijn ogen opgemeten en ik zie nog steeds geen flikker. Toen ik daar vandaag bij probleemafspraak nummer vier mijn beklag over ging doen, durfde de contactlensspecialist (tsss) te opperen dat het misschien wel psychisch was. Dat moest ik opvatten als: dat ik in de auto niet kan lezen of ik 50 of 80 mag en dat ik allemaal verschuivende letters op het beeldscherm zie, komt doordat ik teveel aan mijn lenzen denk. Ik vroeg hem vervolgens of hij als kind misschien een keer uit de wieg gekukeld was.
Daarop mat de onbenul contactlensspecialist (tsss) vervolgens nog maar eens mijn ogen op.
‘Kunt u de onderste rij lezen?’
‘Uh… zijn er drie of vier rijen?’
‘Vier.’
‘Ik zie er maar drie.’
‘Oh, ik hang even de spiegel recht.’
‘Oké.’
‘Nu?’
‘Ja. Uh, als ik goed mijn best doe dan lees ik C E A T N O.’
‘Oké.’ Hij draait wat aan het apparaat. ‘En nu?’
Ja beste mensen, toen had ik natuurlijk het rijtje onthouden. ‘Ja dat is dus C E A T N O maar dat is niet omdat ik het kan lezen hoor.’
‘Oké. Onthoud dan maar dat de N een H is.’
‘Oh. oké.’ Ik vind hem een sukkel. Letters voorzeggen.
Hij draait wat aan het apparaat. Ik noem wat letters, ik moet zeggen of het cijfer acht zwarter is in het rode vlak, of in het groene vlak en dan zijn we klaar.
‘Je ogen zijn beter geworden dan de lenzen die je oorspronkelijk had, voordat alle problemen kwamen.’
‘Dat kan niet. Ik kwam hier juist omdat ik niets meer kon zien.’
‘Niets?’ Hij lacht een beetje.
‘Geen flikker ja. En nu zegt u bij probleemafspraak nummer vier dat mijn ogen beter zijn geworden.’
‘Ja, ik kan er niet meer dan dat van maken.’
‘Maar waarom kreeg ik dan de afgelopen keren lenzen met cilinders en min vijf?’
‘Tsja. Dat staat hier inderdaad in de computer. Dat weet ik niet.’
‘Heb ik soms een bril voor dichtbij nodig?’
‘Hoe oud ben je?’
‘Ne-gen-en-twin-tig.’
‘Dat lijkt me wat jong.’
Ik zucht.
We discussiëren nog wat en dan pakt de onbenul contactlensspecialist (tsss) twee lenzen die zwakker zijn dan de lenzen die ik had. ‘Wil je deze proberen?’
‘Met het risico dat ik over drie dagen hier weer voor de deur sta? Want dat kan ik wel doen, maar dat willen jullie natuurlijk ook niet.’
‘Ik denk dat dit goed komt nu.’
‘Maar meneer u wilt mij hier niet chagrijnig aan uw balie hoor.’
‘Hahaha.’
‘Beste man, ik kan geen verkeersbord meer lezen.’
‘Ik denk dat dit goed komt. Echt. Besteed er maar geen aandacht aan.’
Buiten regent het.
Met mijn nieuwe lenzen in mijn ogen en mijn bril in mijn hand loop ik naar Lux voor koffie verkeerd. Langzaam en wazig glijden de druppels over de ramen.
Het zijn trieste dagen.
Riekster! Ga volgende keer daar stampij staan maken. Doen. Het kan namelijk zijn dat je gewoon niet tegen dat mérk lenzen kan. Lief liep hier weken rond met wazig zicht en bergen irritatie, tot een lenzenmannetje simpelweg zei: ‘Oh, maar dan kunnen uw ogen niet tegen dat merk. Gebeurt vaker hoor. Als je oog wat boller is dan normaal bijvoorbeeld al.’ Ander merk, problemen weg. Had totaal niets te maken met sterkte en/of special effects van de lens in kwestie.
Nu hoop ik natuurlijk dat er bij jou iets soortgelijks aan de hand is. Wat een kl*tegedoe zeg. Niets irritanter dan niet gehoord worden. En dan ook nog eens niks kunnen zien – en mens zou van minder radeloos worden. :(
Lieve Wenz! Je hebt helemaal gelijk. Stampij is dit weekend gemaakt! Niet goed geld terug riep ik. En van dat geld ben ik gaan lunchen ;-)
Ik loop nu gezellig met mijn bril op mijn neus te bedenken naar welke andere lenzenman ik eens zal gaan…eentje die dit soort dingen snapt.
Dank voor het meedenken!
*En best lekker, af en toe eens stampij maken*
Ha! En zo had Riekster een zeer fijne lunch: een bordje stampij met fooi. :D En nu snel over naar je nieuwste logje om het verse wel en wee te lezen. :)