Nog dagenlang rook hij haar geur. Weken, maanden. Het zat in zijn trui, nek, en al lang uitgewassen dekbed.
Op plaatsen waar ze niet kon zijn kwam ze voorbij.
Het leek wel alsof de briesjes, de lucht en het niks er de draak mee staken.
Overal kwam ze tevoorschijn.
Haar vingerafdrukken stonden op dingen die ze nooit vast had gehad.
Haar mening over onderwerpen waar ze nooit over spraken, lag op tafel.
Haar lippen op afgewassen wijnglazen.
Haar voetafdruk op de deurmat.