De zon schijnt, er ligt een knakworst in mijn voortuin -hoe komt die daar?- en in de stad kom ik mensen tegen die ik daar niet had verwacht. Een ervan heeft een kater, en met koffie lezen wij de krant en een boek, want in de kroeg leert hij zijn tentamen. Zowel de krant als het boek trotseren we gezamenlijk.
‘Hoe zou het zijn over vijf jaar’, vragen wij ons af. Koffie, tosti, boek en krant.
Dan hebben we de leeftijd dat andere mensen, dingen van ons, denken te kunnen verwachten.
Andere mensen dingen van ons.
Dan moeten Kerstmis, Pasen en Sint Juttemes op dezelfde dag gaan vallen.
Haha.
Krant.
Andere mensen.
Ik ga. Ik moet nog even tussen de weilanden fietsen vandaag.
Een kus op zijn hoofd.
En de afspraak dat we gauw weer ‘s samen in een rommelig huisje zullen slapen.