Er was iets met een kersentuin en kersentaarten en thee.
Iets met theater en woorden die tekst tot beeld maakten.
En een bordje met een heel klein vorkje, waar de mon chou vanaf viel terwijl het hete water over het kopje klotste en ik op het schoteltje al snel een voetbad voor een walvis zag, terwijl voor mij een man met een zwaai zijn jas uittrok, waarop ik met thee en taart zo ver mogelijk naar achteren boog.
Na afloop
was er vuur en buiten
en wandelen naar rode wijn en
salade met geitenkaas en friet.
Er was iets met winter en herfst
en een geregisseerd grootmoedersgevoel.
Het vroeger van nu
op zondag
en ach
wat was het niet.
Riekster, je bent de zachte vanilleroom op mijn letterlezen en mijn wereldkiekjes hierzo op het interweb. Ik smul me suf.
@Impa; mmmmmmmmmmmmmmmmmm :-)