‘Zullen we eens proberen om vanavond nog een beetje inhoud te geven aan ons gesprek?’, vroeg hij op een avond aan haar.
‘Ja, laten we dat eens doen’, zei ze. Ze grinnikte een beetje. ‘Vraag maar wat.’
‘Geloof jij in het lot?’
‘Nee’, zei ze. Ze gaf het antwoord zo snel dat hij onmiddellijk geloofde dat ze daar al heel lang en uitgebreid over had nagedacht. Of, dat ze misschien geen zin had in dit gesprek.
‘Oh, oké.’
‘Alhoewel’, vervolgde ze ‘ik geloof dat elk moment het lot is. En dan geloof ik in de kracht van eigen daden.’
‘Je moet er zelf iets mee doen?’
‘Ja.’
‘Hm.’ Hij trok een frons. ‘Maar dan is het niet het lot, want met het lot kun je niets meer doen.’
Het bleef stil. Hij nam een slok van zijn wijn en zij van haar bier. Ze knikten allebei een beetje.
‘Dus als ik een nare ervaring opdoe, dan had ik daar wat aan kunnen doen?’
‘Niet per sé. Maar ik denk wel dat er vervolgens iets te doen valt aan hoe je ermee omgaat.’
‘Hm.’ Hij knikte peinzend. ‘Dan zijn in jouw ogen alle mensen hetzelfde, dus.’
‘Ho. Dit gesprek gaat me verdacht snel.’ Ze keek hem aan. ‘Is er iets wat je van mij horen wil?’ Ze leunde achterover en nam nog een slok van haar bier. Haar hand legde ze naast het viltje op het kleine tafeltje waar ze aan zaten.
‘Ik denk dat ik het tegendeel wil horen van wat ik al wist.’
‘Van mij?’
‘Ja.’
Ze zuchtte. ‘Halleluja.’ Ze zuchtte nog eens en toen begon ze te grinniken. ‘Halleluja’, zei ze nog eens. ‘Halleluja, met jou valt echt niks te beginnen.’ Ze keek hem aan en ze zag zichzelf in de poppetjes van zijn ogen. Ze boog naar hem toe en keek nog eens. ‘Hoi’, zei ze. Ze kwam nog dichterbij en hing nu op enkele centimeters afstand van zijn gezicht. ‘Halloooo’, zwaaide ze naar zijn ogen. Ze begon harder te grinniken. ‘Ik zie mezelf hè’, zei ze.
Hij keek droog.
‘Tuduuu, toet!’ stak ze nu haar tong uit. Ze grinnikte nog harder en schoot toen in de lach. Ze ging weer naar achteren hangen en nam een slok.
‘Dus je wilt het tegendeel horen van wat je al wist?’
‘Ja.’
‘Aha. Nou, in dat geval…’
Hij keek op.
‘In dat geval’, ze stak haar vinger op, ‘in dat geval, denk ik dat jij je vergist.’