Ik leerde er wat het is om alleen te zijn op een plek die overbevolkt is.
Ik leerde er vrienden te worden met mensen die ik na mijn vertrek nooit heb gemist.
Ik leerde wat er van je wordt verwacht als….
En dat ik het niet aankon toen…
De over-input die met je common sense aan de haal gaat,
je laat vliegen in een ruimte die teveel is.
Waar extreem voor normaal doorgaat.
En je naar de redelijkheid in jezelf gist.
Ik leerde dat over grenzen gaan, vraagt om grenzen.
Die je altijd opnieuw trekken kan,
ookal is het achteraf.
Wat niet betekent dat de neppe wereld toen
een leugen was.
It caught me off-guard.
Dat weet ik nu,
en geeft kans om aan echte dingen
recht te doen. Alsnog.
Iemand die je aankijkt
en een duim naar je opsteekt
als je in je tas naar je sleutels graait.
Lost in Translation – Eurythmics – Seventeen Again
Yay though we venture through
The Valley of the stars
You and all your jewelry
And my bleeding heart
Who couldn’t be together
And who could not be apart
We should’ve jumped out
Of that airplane after all
Flying skyways overhead
It wasn’t hard to fall
And I had so many crashes
That I couldn’t feel
At all…
And it feels like
I’m seventeen again
Feels like I’m seventeen
Times might break you
God forsake you
Leave you burned and bruised
Innocence will teach you
What it feels like to be used
Thought that you’d done everything
You didn’t have a clue
And it feels like
I’m seventeen again
Feels like I’m seventeen
Again
Looking from the outside in
Some things never change
Funny how it seems like yesterday …
All those fake celebrities
And all those viscous queens
All the stupid papers
And the stupid magazines
Sweet dreams are made of anything
That gets you in the scene
And it feels like
I’m seventeen again
Feels like I’m seventeen
Again
Sweet dreams are made of this
Who am I to disagree
I travel the world and the seven seas
Everybody’s looking for something
Yea