Het is een zonnige dag in Doetinchem-centrum en ik sta met mijn nieuwe toet in de berm. Toet als in: auto. Niet als in: gezicht.
Nu weet ik na enkele ongelukken en een fortuin lichter aan benzinetanks, distributieriemen, v-snaren en remschijven dat ik geen geluksvogel ben als het aankomt op auto’s.
Ook niet als het aankomt op motoren overigens, want daarmee viel ik twee weken geleden in een struik (dat was leuk voor de omstanders, het ging als het ware in slow motion. Maar dat terzijde).
Ik heb een zogezegd slecht rijwielen-karma.
Maar dat mijn nieuwste barrel het na één enkele kilometer al zou begeven, dat had zelfs mijn rijwielen-karma niet kunnen vermoeden.
Ik heb mijn geld weer eens uitgegeven aan de vrienden Brak en Prak. Welkom in mijn leven, Heilige Riekstermobiel Graftak.