En je vraagt je af waarom er hier geen oude, echt oude mensen zijn.
En je vraagt je af waarom hier zoveel meisjes worden verkracht.
Vragen over waarom je vindt dat een zwerfkind het ei van je bord niet pakken mag.
Maar moet wachten tot je uitgegeten bent.
Ik drink nog even een Angkor bier.
Ik ga nog even naar een familie, en breng daar morgen een brief aan een moeder.
Daarna ga ik weg van hier.
Tien jaar geleden stopte de oorlog, de mijnen liggen nog aan de kant van de weg.
De killing fields die ik vanaf de brommer zie.
Ik ben er vol van.
Van het zien hoe het leven ook, anders, zijn kan.
Neem een minuut als je daar zin in hebt. En klik.
Geen mijn.
Maar een filmpje hieronder.
Een filmpje over een land dat nog steeds met een trauma zit.
Maar waar de mensen zo prachtig zijn.