Doorgaans ben ik redelijk goed in planning en organisatie. Mijn tas kan ik binnen een kwartier hebben gepakt -ok ok ok met af en toe een stressmoment en teksten als “ach dat kopen we daar wel” en “wat heb je nou echt, echt nodig?” – , ik ben bijna altijd op tijd, en als het niet goed komt, vertrouw ik op het motto zoals Joost het altijd zei: “Alles komt goed”.
Het lot helpt je er wel doorheen.
De laatste keer dat ik op een festival met tentjes was, was Joost er ook bij. Na urenlang in de zon in de file te hebben gestaan en als een stel gebakken vissen op de camping te zijn gestrand, werd ook door hem zijn tent opgezet. Een zichzelf opblaasbare tent. Jammer dat hij de stop vergeten was en Joostje kon lekker weer even terug rijden naar huis. Van Belgie naar Nederland. Maar hij kwam weer terug en dat weekend luisterde ik voor het eerst naar zijn verhalen over mannen met mascara. Had hij een keertje geprobeerd. Gewoon om eens te ervaren hoe dat was. Hij had het over dingen van mensen die hij niet begreep, en zo af en toe hoorde ik een niet helemaal te begrijpen kreet over wat ik denk ging over hoe hij in het leven stond.
Joost danste zoals ik iemand nog nooit heb zien dansen. Op Faithless en bij de Zomerfeesten. Met een pak roosvicee in zijn hand en een petje met een zaklamp erop.
Briljant.
Joost is niet meer.
Maar de mascara zit in de tas, voor wie er behoefte aan heeft.
De tent is natuurlijk nog niet geregeld.
Toch heb ik alle vertrouwen, want God is een dj.
Wat kun je nou helemaal vergeten.
Mensen in ieder geval niet.
Het komt goed.
En Joost kan het weten.
mooi, waar, eerlijk en lief!
je bent lief!!!!!
Heb nog ff voor hem gedanst bij faithless hoor op werchter.