Dat het zand van een zomeravond nog uit het dekentje op de bank valt, kan mij op het moment dat ik die bank heb bereikt nog weinig schelen.
Ik kijk een film, en probeer te volgen waar ik naar kijk.
In de pauze zap ik weg.
Natasja komt voorbij,
met kids en René.
Als het plots is afgelopen realiseer ik mij met een warm hoofd en een koude neus dat ik daar oorspronkelijk niet naar keek.