Van hier naar het station passeer ik een derde van mijn leven.
Drie huizen, drie kroegen,
vloeren, krukken,
banken waar ik de nacht doorbracht.
Uren, dagen, minuten,
verhalen die mij mensen, hoop,
wensen en dromen, ellende,
en andere ogen hebben gegeven.
Een toekomst die ik niet had verwacht.
Ik dacht, ik blijf hier niet lang,
ik vertrek,
snel,
als het klaar is.
Hier is het.
Het is hier,
het gras, de Waal, de straten,
het water, de stenen, de tranen,
de stad.
De fortuinlijke schaterlach.
Wie had dat gedacht.