Zo.
Ik heb pizza met extra salami, cola en chips (niks light). Mijn favoriete dvd’s liggen op een soort van stapel ergens in de buurt van de tv (ze lagen er nog). Ik heb elektriciteit dus de boel gaat ook werken, ik zeg: er moeten gekke dingen gebeuren wil iemand mij vanavond nog wat maken.
En dan hoop ik dat er iemand belt. En dat ik dan kan zeggen dat ik lekker alleen thuis ben en het heerlijk vind.
Maar ja. Dat zeg ik dan dus niet.
En voor je het weet sta je weer op plekken waar je eigenlijk niet zou moeten wezen.
Maar is dat erg?
Koekebakker vindt dat de echt mooie momenten in het leven herkend als je weet dat je er voor gekozen hebt…en dat je dus een keuze had!
Wedden dat die dvd’s er volgende week nog liggen?
Ja ik denk ook dat ze er dan nog liggen. En dat is eigenlijk ook maar fijn. En er zo ook voor te kiezen om ze er niet weg te halen, iets kleins eigenlijk tot een soort van je ‘life style’ maken.
En toch is het gek dat je er waarde aan hecht dat je je plezier weer laat afhangen van een keuze, die je dan ook nog delen wil. Want een keuze kun je toch ook stiekem voor alleen jezelf maken? Waarom moet een ander daarvan op de hoogte zijn?