Op het moment dat ik besloot om het personeelsuitje aan mijn neus voorbij te laten gaan, was het vakantie.
Vakantie van alles, behalve de zon. En rosé.
We fietsten.
Tussen koeien, sloten, paden en gras.
Geen tas, geen sleutels,
een bril, een tientje en een lach.
Vakantie.
Op een donderdagavond.
In eigen stad.